25 zapomnianych utworów The Rolling Stones

"Zapomniany klejnot" - tak Keith Richards opisuje "All I Want Is My Baby". Utwór powstał z udziałem Bobby'ego Jamesona w 1964 roku, nakładem wytwórni Decca. Jimmy Page zagrał w numerze kiepskie gitarowe solo. Jak wiadomo, niewiele po tym osiągnął...

Nagrany w Elektra Studios w Los Angeles w składzie z nowym gitarzystą Mickiem Taylorem. Dźwięki saksofonu Bobby'ego Keys'a wspomagają marny wokal Jaggera, podczas gdy Richards, Watts i Wyman dają jeden z najlepszych muzycznych popisów w historii.

Akustyczna wersja tego utworu została nagrana w tym samym czasie co "Brown Sugar" w studiu Muscle Shoals w Sheffield. Stonesi rzadko nagrywali tak wspaniale, jak w tym utworze. Ukończona wersja nie została wydana, aż do momentu pojawienia się numeru na płycie "Sticky Fingers" w 1971 roku. Pierwszą kompozycją okazał się cover z 1970 roku nagrany przez Grama Parsonsa.

"Criss Cross Man" powstał w 1972 roku na Jamajce, podczas nagrań do albumu "Goat's Head Soup". Utwór (czasami też nazywany "Save me") nigdy nie został wydany. Po pewnym czasie pojawił się jednak, (bez zgody Stonesów) w Japońskim filmie animowanym "Metamorphosis" (nie ma to związku z albumem grupy o tym samym tytule wydanym w 1975 roku).

"Highway Child" powstał w Redlands, w zachodniej części hrabstwa Sussex w posiadłości Keitha Richardsa. Grupa nagrywała wtedy swój siódmy album "Beggars Banquet". Tytuł przypomina wydany kilka tygodni wcześniej numer Jimmiego Hendrixa "Highway Chile".

"Empty Heart" z albumu "Five By Five" został nagrany w Chess Studios w Chicago. Według rock'n'rollowych legend zespół przyjechał tam w poszukiwaniu swojego idola, "ojca chrzestnego" blues rocka, Muddy'ego Watersa. Kompozycja pochodzi z czasów, kiedy Stonesi tworzyli pod pseudonimem Nanker Phelge. Cover utworu nagrała w 1992 roku grupa MC5 i umieściła go na płycie "Thunder Express".

Wyjaśniając mit jaki krąży wokół tego utworu - "Drift Away" nie powstał we współpracy z The Beatles. Zespół rozpadł się trzy lata przed tym, jak Dobie Gray nagrał swój popisowy numer w Monachium. Czy istnieje powód, dla którego wersja Stonesów nigdy nie została opublikowana? Rod Stewart wyprzedził zespół i umieścił cover utworu na swoim albumie "Atlantic Crossing".

Utwór w wykonaniu Marianne Faithfull pojawił się dwa lata przed spopularyzowaną wersją Rolling Stonesów. "Sister Morphine" z udziałem Faithfull (utworzony razem z Jaggerem i Richardsem) okazał się klapą - wytwórnia Decca przerwała dystrybucję singla po jedynie 500 wydanych kopiach. W wersji Stonesów gościnnie na gitarze zagrał Ry Cooder.

Utwór pojawił się w 1970 roku, kiedy kontrakt z Decca był jeszcze ważny. Stonesi wisieli wytwórni jeszcze jeden singiel i właśnie te wypociny Jaggera i Richardsa miały nim być. "Gdzie ktoś może mi obciągnąć? Gdzie ktoś może mnie przelecieć?" - śpiewali w refrenie. Z jakiegoś powodu Decca nie zdecydowała się opublikować utworu. Film Roberta Franka o takim samym tytule, uwieczniający trasę koncertową Stonesów po Stanach z 1972 roku, spotkał podobny los.

To opowieść o Claudine Longet - aktorce i piosenkarce z lat 60. W 1961 roku Longet poślubiła "skarb narodów" muzyki pop - Andy'ego Williamsa. Kilka lat później związana była z amerykańskim narciarzem Vladmirem Sabichem. W marcu 1976 roku Claudine Longet śmiertelnie postrzeliła Vladimira. Zeznała, że wybranek uczył ją jak używać broni, a ta przypadkiem wypaliła. Kilka tygodni po odbyciu 30-dniowego wyroku, aktorka zaczęła spotykać się z broniącym ją adwokatem. Rozszerzona wersja utworu z albumu "Emotional Rescue" zawiera niezapomniany fragment "Keith, odłożysz tą broń?".

Istnieje kilka wersji tego utworu, jednak powyższe nagranie koncertowe jest zdecydowanie najlepszej jakości.

Ukończona wersja miała naprawdę hipnotyzujący rytm - wspominał Jagger w 1995 roku. - Istnieje jedna złowieszcza kwestia związana z tym utworem. Gdybyśmy zrobili z niego balladę, to nigdy nie byłby tak dobry - dodał.

Numer powstał w legendarnym studiu Stonesów, "Mighty Mobile", znajdującym się na prowincji w posiadłości Micka Jaggera w Stargroves. Sądząc po wyjących wokalach, warstwa liryczna na tamten moment jeszcze nie była gotowa. Muzycznie jednak, jest to wspaniały instrumentalny pojedynek Micka Taylora i pianisty Nicky'a Hopkinsa.

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się skąd wziął się ten zwichrowany, mało rytmiczny refren z kawałka "19th Nervous Breakdown"? Otóż Brian Jones wykorzystał w numerze gitarowy 12-barowy, bluesowy standard Bo Diddley'a z "Diddley Daddy". Dzięki temu Stonesi przypadkowo odkryli punkt wyjścia do jednego ze swoich przyszłych przebojów.

Jeden z najlepszych zapomnianych numerów. "Blood Red Wine" bez wątpienia powinien pojawić się w zestawieniu największych klasyków Stonesów, tuż obok "Sympathy For The Devil". Utwór został nagrany w londyńskim Olympic Studios. Akustyczny gitarowy duet Keitha i Briana dopełnia perkusja Charliego Wattsa. Wokal Micka Jaggera brzmi chyba najbardziej subtelnie w historii grupy. Nikt nie wie, dlaczego utwór nigdy nie ujrzał światła dziennego. Stonesi wykorzystali jednak kilka lepszych partii utworu do innych kompozycji. Fragment "wrap my coat around" pojawia się w utworze "Winter" podczas gdy melodia przypomina tą z "Sister Morphine".

"Get a Line On You" to oryginalny tytuł utworu "Shine A Light". Kawałek został nagrany we współpracy z amerykańskim muzykiem Leonem Russelem w 1968 roku, kiedy członkiem grupy był jeszcze Brian Jones. Po śmierci gitarzysty Mick Jagger zdecydował, że utwór będzie wyrazem hołdu złożonego muzykowi.

To główny numer koncertowy Micka Taylora nagrany w Filadelfii. Jego 80-sekundowe solo pojawia się w 2 minucie i pozostawia w cieniu resztę zespołu. Najlepsze show całego "Gimme Shelter"? Jeszcze lepiej Taylor wypadł w swoim drugim popisowym fragmencie w 4 minucie utworu.

Utwór wyprodukowany przez Johna Lennona był początkowo przypisywany Stonesom - mimo, że wystąpił w nim tylko Jagger. Cover Williego Dixona zadziwiająco przypomina "Superstition" Steviego Wondera, który wyszedł kilka tygodni wcześniej.

Od 1972 roku grupa zdecydowała się na telewizyjną promocję albumu "Exile on Main St.". Transmitowano wtedy 90-sekundowe spoty reklamowe z instrumentalną partią fortepianową.

Pierwotna wersja "Brown Sugar" powstała w legendarnym studio Muscle Shoals w Albamie, 18 miesięcy przed pojawieniem się bardziej znanej kompozycji z list przebojów. Kawałek przedstawia Jaggera mruczącego do mikrofonu, a instrumentalnie brzmi jakby został nagrany w garażu.

Kiedy Stonesi nagrywali ten cover Steviego Wondera, o drugiej nad ranem otrzymali telefon z informacją o śmierci Briana Jonesa.

W latach 60. niemal wszyscy tworzyli europejskie interpretacje swoich największych hitów. Utwór przedstawia Micka Jaggera śpiewającego włoską wersję "As Tears Go By".

Koncertowa wersja utworu, nagrana podczas jednego z najlepszych występów The Rolling Stones w Brukseli. "Rip This Joint" zapisał się w historii grupy dzięki wysublimowanej grze Charliego Wattsa i Micka Taylora. Doskonałe show jest niezwykłym popisem instrumentalnych umiejętności muzyków.

- Zbyt długo tego nie grałem - żartował Richards po przeinaczeniu melodii. - Napisałem to na nowo. Istnieje znakomita wersja Jacka Elliota, jest też wersja z lat 20.

Okazało się, że "Cocaine Blues" był pierwszym kawałkiem, który Richards zagrał na gitarze. - Wtedy nie wiedziałem czym jest kokaina...

Po ukończeniu nagrań singla "Not Fade Away", menadżer Stonesów - Andrew Loog Oldham - zaprosił Gene'a Pitney'a i członków grupy The Hollies do wspólnego świętowania. Lekko upojeni muzycy zdecydowali się złożyć hołd Oldhamowi. Utwór zaczyna się słowami: Teraz Andrew Oldham siedzi na wzgórzu z Jackiem i Jillem. Pieprzył całą noc, ssał całą noc... W utworze pojawia się też właściciel wytwórni Decca, Sir Edward Lewis, a także zespół The Beatles. Najwyraźniej Stonesi zrobili sobie niezły dowcip ze wszystkich bohaterów tego numeru.