[KLASYCZNA 10] - Kobranocka

"Ta piosenka kojarzy mi się z cudownym, koncertowym albumem tego duetu - był zarejestrowany w Central Parku w 1981 roku. Mam z nim dość nietypowe wspomnienie, w tamtych czasach miałem przyjaciół w Holandii, oni nie raz przysyłali mi płyty, wtedy jeszcze winyle. Wtedy dostałem z nią wiadomość "Niedawno wróciliśmy z Nowego Yorku, to jest płyta z zarejestrowanym koncertem, na którym byliśmy. Teraz u nas jest zimno i ponuro, więc rozbijamy skarbonki i jedziemy tak długo na południe, aż temperatura nie osiągnie 20 stopni." Gdy ja popatrzyłem wtedy za okno było szaro, buro i trwał stan wojenny."

"Wybrałem ten zespół, bo prawdopodobnie niewiele osób wie że w piosence "You Really Got Me" po raz pierwszy zastosowano przesterowaną gitarę. Gdy grali riffy brzmiały one zbyt czysto i Dave Davies, brat Reya - lidera grupy - podczas golenia postanowił pociąć głośnik swojego wzmacniacza i uzyskał pożądany efekt. Jednak wybrałem "All Day And All Of The Night" bo bardziej mi się podoba."

"Ten zespół kojarzy się większości z utworem "You in The Army Now" - ja go lubię - ale wiem że wiele osób niekoniecznie. Ale ten zespół powinno się poznać z innej strony, przesłuchać ich płyty z lat '70. Oni tworzyli swój zespół oparty o 3 funkcje bluesowe - było takich kapel tysiące - a jednak wykorzystali to na swój sposób i dzięki temu mieli swój styl."

"Gdy miałem 10 lat, wtedy rządził Gierek, ale nie to było ważne, bo dla mnie zaistniał glam rock, muzyka okraszona błyskotkami z dużym wpływem popu. To nie było muzyka dyskotekowa, bo już się pojawiało disco - choćby Boney M, a to był na tyle niegrzeczny nurt, że mój wujek się wyśmiewał z tych zespołów glam rockowych. Zespół Sweet został przy mnie do dziś i poszedłem w kolekcjonerstwo i zbieram wszystko - single, książki, płyty, wszystko co jest."

"Kiedy Jacek Bryndal miał 16 lat, a ja 17 nazywaliśmy się "Fragment nietoperza". Trafiliśmy do klubu Odnowa i tam trwała współpraca między kilkunastoma zespołami, między innymi Republika. Byliśmy przesłuchiwani i się dostaliśmy i towarzyszyliśmy Republice przy powstawaniu ich pierwszej płyty. Gdy po 4 latach powstała Kobranocka od razu z nami zaczął grać Sławek, czyli pierwszy perkusista Republiki."

"Nagraliśmy na naszej drugiej płycie piosenkę "Współczucie dla diabła", a to jest taka wariacja na temat tej piosenki. Gdy miałem 7 lat, w roku '71 dotarła do mojej rodziny płyta "Sticky Fingers" i wtedy stwierdziłem, że mam swój ulubiony zespół i swoja ulubioną płytę i do dzisiaj to sie nie zmieniło. Oczywiście nie słucham ich namiętnie każdego dnia, ale nie widzę dla niej szczególnej konkurencji."

"Utwór z roku '65 i ten singiel też był obecny w moim domu i do teraz jest obecny w moim mieszkaniu. Na początku moich wyborów mówiłem o The Kings, gdzie został pocięty wzmacniacz by było słychać przester, tu Richard po raz pierwsze użył po raz pierwszy sztucznego przesterowania gitary, a bez tego też nie wyobrażam sobie rocka."

"To piosenka, którą gramy od jakiś 15 lat, tekst aktualny i uniwersalny, a hasła takie jak wolność, miłość towarzyszą nam nieustannie."

"To nie do końca nasz wybór, raczej zostaliśmy o to poproszeni. Nie uważam że to nasz największy przebój, ale niestety część ludzi kojarzy nas tylko z tą piosenką."