[KLASYCZNA 10] Janusza Józefowicza

Kiedy byłem nastolatkiem, założyliśmy z kolegami kapele rockową. Grałem na gitarze, klawiszach, śpiewałem. Wynajmowaliśmy sprzęt i graliśmy w pracowni chemicznej - między innymi ten kawałek.

Kiedy chodziłem do liceum w Lublinie, można było kupić na bazarze czarno-białe zdjęcia rockowych zespołów. Kupiłem wtedy zdjęcie grupy Pink Floyd. Nie wiedziałem wtedy, że uda mi się spotkać Rogera Watersa. Tak się złożyło, że poznaliśmy się i reżyserowałem jego operę. Roger jest fantastycznym człowiekiem.

Chodziłem z Beatą Kozidrak do tego samego liceum. Miałem wtedy ksywkę Józek i kiedy usłyszałem piosenkę - "Józek, nie daruję Ci tej nocy", zastanawiałem się, czy Beata nie śpiewa przypadkiem o mnie.

Mam w zespole artystę który świetnie wykonuje ten utwór - Jerzego Grzechnika. Udowadnia, że jest wokalistą pełną gębą. W teatrze Buffo, nasze chórki w tym utworze wykonywane są na żywo.

Reżyserowałem kiedyś pokazy mody na rynek niemiecki. To były wielkie wydarzenia. Przed każdym sezonem, wybieraliśmy utwory na wejście modelek. Kawałek ten kojarzy mi się z tamtym okresem.

Robiłem pierwszy pokaz mody we wschodnich Niemczech. Rozmawiałem wtedy z modelkami i modelami uczestniczącymi w pokazie. Zastanawialiśmy się kiedy runie mur dzielący zachód od wschodu. Stało się to dwa tygodnie później. Ta piosenka nawiązuje do tego wydarzenia.

Nie słuchałem muzyki w latach 80. Kiedy mieszkałem w Niemczech usłyszałem Korę i byłem zszokowany, że są w Polsce tacy artyści. Reżyserowałem sztukę - "Karuzela marzeń", w której wykorzystałem utwory wyłącznie grupy Maanam. Bardzo się cieszę, że mogłem wykorzystać te piosenki.

Wędrowałem trochę w życiu. Mieszkałem w wielu miastach w Polsce, jednak do Lublina mam szczególny sentyment. Zupełnie sentymentalnie - "Cień Wielkiej Góry".

Nie mam żadnej historii związanej z tym utworem, jednak bardzo lubię ten utwór. Jest to piękna piosenka, która spodoba się wszystkim słuchaczom.