[KLASYCZNA 10] - Robert Janowski

"Chociaż najbardziej lubię utwór "Beating Around the Bush", bo zawsze puszczam na maksa ile fabryka dała w samochodzie, jak jadę z córkami swoimi i łby nam się trzęsą jak na teledysku, to jest już nasza tradycja rodzinna... ale niech będzie "Back in Black", byle by było AC/DC!"

"Piosenka gigant, piosenka legenda, którą śpiewa Eric Burdon, zresztą późniejszy mój guru. Wtedy nikt się nie spodziewał ,że można tak głęboko, tak mądrze w oparciu o tekst, zrobić fajną, mądrą kompozycje, która przejdzie do historii."

"Wokal gościa z Bon Jovi, jest niebywały, jest po prostu na miarę lat 70/80...natomiast sama jego historia mnie urzekła. On był przecież chłopakiem od przynoszenia kabli w studio. Patrzył, słuchał jak nagrywają, wiesz "leć po kawę", "kup nam pączki, pizzę"... No historia jak kopciuszka, taki American Dream!"

"Cały nasz zawodowy, artystyczny świat w Polsce, jak mówi się Tadeusz Nalepa... wszyscy rączki do tyłu, skłaniają nisko głowo, wielki szacunek.... No bo gdzie bluesa w Polsce grać... nie mamy ani tradycji, ani nie myślimy bluesowo, nie wychowywaliśmy się w Harlemie... To gatunek najbardziej trafiający w naszą duszę, te słynne osiem taktów bluesa... no i Tadeusz nam wszystkim pokazał, że można po polsku, używając zwykłych polskich słów, zaśpiewać coś co przetrwa do końca świata"

"Ta jego bezpretensjonalność, naturalność, fajny wokal, normalność którą tak cenimy. Jeżeli ona jest, jeżeli się pojawia to się przebija i zostaje nam w głowie. A jeżeli zostaje w głowie to znaczy, że nikt nas nie oszukiwał, że on tak chciał, zaśpiewał to szczerze. Bardzo to cenie."

"To było trzech facetów, z czego śpiewał basista (.) Budgie było takie wyrafinowane, dla kogoś kto bardziej wchodził w lata 70te, gdzie odkrywał Wishbone Ash, potem Rush... one były kompleksowe, one był o czymś, a w szczególności utwór Parents."

"Dzięki temu utworowi, zmieniło się wiele w moim życiu. Śpiewałem ten utwór na eliminacjach do Metra. Usłyszałem klasyczne "odezwiemy się do pana", ale udało się. Dlatego mam ogromny sentyment".

"To były początki lat 70tych, przecież wymyślili hard rock. Dodatkowo byli trochę... no nie byli optymistami <śmiech> to było wszystko dość ponure, dużo bassu takiego niestrojącego, takie to wszystko gwałtowne, ale piękne, bo porywające".

"To było tak nowatorskie, tak inne, tak fajnie zaśpiewane... Powiew świata w naszym polskim środowisku. Wybrałem ten utwór z sentymentu. Pamiętam te czasy buntu jak się fajnie rodziła polska muza w latach 80tych, jak wszystko nagle można było robić. Wolność (.) genialne czasy!".