Mało który zespół ma takie doświadczenie, jak The Rolling Stones. Formacja została założona w 1962 z inicjatywy gitarzysty Briana Jonesa. Zmarł on zaledwie siedem lat później. Jednak sama formacja istnieje do dziś.
I do dziś o jej sile nieustannie stanowią Mick Jagger oraz Keith Richards, którzy towarzyszyli Jonesowi od początku. Jest w niej również Ronnie Wood, który dołączył do niej w 1975 r. w miejsce Micka Taylora. Jednak zanim do tego doszło, kapela była już niezwykle popularna.
Zobacz także: Tego Ozzy Osbourne najbardziej się boi. "Popieram!"
Historia piosenki "Jumpin’ Jack Flash"
Zespół The Rolling Stones tak w rodzinnej Wielkiej Brytanii, jak i w USA, debiutował w 1964 r. Początkowo grał covery, ale nie brakowało mu kreatywności, dlatego w kolejnym roku zaczął tworzyć więcej własnych numerów.
Niebawem inspirujący się bluesem i rock’n’rollem muzycy odnieśli sukces z "(I Can’t Get No) Satisfaction". Obok The Beatles i The Animals stali się częścią pierwszej "brytyjskiej inwazji" w USA i tworzyli historię rocka.
Kolejne krążki to kolejne przeboje, w tym: "Mother's Little Helper", "Under My Thumb", "Paint It Black", "She’s a Rainbow" czy "Sympathy for the Devil". Ten ostatni pojawił się na płycie "Beggars Banquet" z grudnia 1968 r. Parę miesięcy po premierze singla "Jumpin’ Jack Flash".
Jeden z największych hitów The Rolling Stones
Singiel "Jumpin’ Jack Flash" z maja 1968 r. pochodził właśnie z sesji nagraniowych do "Beggars Banquet", ale nie trafił na album. Zamiast tego wyszedł wcześniej na osobnym singlu.
Dzieło przypisane duetowi Jagger-Richards zawierało w dużej mierze, jak przyznał Richards, odwróconą kompozycję „(I Can’t Get No) Satisfaction", ale okraszono je odmiennymi efektami gitarowymi. Obecnie riff z "Jumpin’ Jack Flash" jest postrzegany jako jeden z najlepszych w dorobku Stonesów.
Piosenka opowiadająca o wychodzeniu z dołka szybko podbiła listy przebojów tak w rodzinnej Anglii, jak i za Oceanem. Uznano ją też za motyw przewodni kontrkultury lat 60.
Po latach magazyn "Rolling Stone" umieścił ją na 125. miejscu listy "500 utworów wszech czasów". Sami Stonesi z kolei żadnego innego utworu nie grają tak często na koncertach, jak właśnie "Jumpin’ Jack Flash". Według danych ze strony setlist.fm wykonywali go na estradzie ponad 1200 razy.
Był to też jeden z ostatnich numerów nagranych z Brianem Jonesem. Jego problemy z narkotykami i prawem coraz bardziej się pogłębiały. W maju 1969 r. założyciela Stonesów zastąpiono Mickiem Taylorem. Jones zmarł dwa miesiące później.
W raporcie koronera stwierdzono, że się utopił we własnym basenie, a śmierć nastąpiła "w wyniku nieszczęśliwego wypadku". Do dziś jednak wokół tego istnieje wiele niejasności.
